حدیث روز ۳۱۲

«زیارت غدیریه و فضائل امام علی (علیه السلام)»

از حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) نقل شده که فرمودند: «... امامان، رهبران و راهنمایان خداوند، بر بندگان او هستند و کسی داخل بهشت نخواهد شد، مگر این‌که آنان را بشناسد.

عَن أَمِیرِ الْمُؤمِنِینَ عَلِیٍّ (علیه السلام)‏ قَالَ: «… إِنَّمَا الْأَئِمَّةُ قُوَّامُ اللَّهِ عَلَی خَلْقِهِ وَ عُرَفَاؤُهُ عَلَی عِبَادِهِ وَ لَا یَدْخُلُ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ عَرَفَهُمْ وَ عَرَفُوهُ وَ لَا یَدْخُلُ النَّارَ إِلَّا مَنْ أَنْکَرَهُمْ وَ أَنْکَرُوه …‏».1

از حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) نقل شده که فرمودند: «… امامان، رهبران و راهنمایان خداوند، بر بندگان او هستند و کسی داخل بهشت نخواهد شد، مگر این‌که آنان را بشناسد و آنان نیز او را بشناسند و کسی داخل دوزخ نخواهد شد، مگر این‎که آنان را انکار کند و آنان نیز او را انکار نمایند ….»

با توجه به اهمیت مسئله امامت در دین و نقش اساسی آن در هدایت بشریت، خداوند متعال در سوره مائده آیه ۶۷، با فرمان صریح به رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) در روز غدیر خم فرمود: «ای پیامبر! آن‎چه از سوی پروردگارت (درباره ولایت و رهبری علی بن أبی‏طالب امیرالمؤمنین (علیه السلام)) بر تو نازل شده، ابلاغ کن و اگر انجام ندهی، پیام خدا را نرسانده‏ای و خدا تو را از (آسیب و گزند) مردم نگه می‌دارد، قطعاً خدا گروه کافران را هدایت نمی‌کند». بر این اساس، هر یک از حضرات معصومین (صلوات الله علیهم اجمعین)، به‎مقتضای زمان و فهم مخاطبان خویش گوشه‌ای از عظمت امامان معصوم (علیهم السلام) و ویژگی‌های آنان را مطرح نموده‎اند.

در زمان حضرت امام هادی (علیه السلام) نیز مباحث امامت با افزایش معرفت پیروان مکتب اهل بیت (علیهم السلام) همراه بوده و آن‌حضرت نیز نقش اساسی در تبیین جایگاه رفیع امامت داشته‌اند؛ به‎همین منظور، معارف ناب امامت را در قالب زیارت نامه‌های متعدد به‌شیعیان آموزش داده‌‎اند. از جمله آن‎ها می‎توان به دو یادگار ارزشمند امام هادی (علیه السلام) که ویژگی‌های ممتاز امامت را به‎زیبایی و در حد کمال مطرح نموده‎اند؛ یعنی «زیارت غدیریه» و «زیارت جامعه کبیره»، اشاره نمود.

ما در این مقال مختصر به‎مناسبت ایام مبارک غدیر، اشاره‎ای بسیار کوتاه به زیارت شریفه غدیریه می‎کنیم. هنگامی که حضرت امام هادی (علیه السلام) در سن بیست و یک سالگی از مدینه به سامراء فرا خوانده شدند، در مسیر عبور، به نجف اشرف رسیدند که اتفاقاً مصادف با روز ۱۸ ذی‎‌حجه و عید سعید غدیر بود. پس آن‌حضرت به‎زیارت امیرالمومنین علی (علیه السلام) رفته و زیارتی با مضامین بسیار عالی انشا فرموده و جدشان را زیارت نمودند که متن آن به «زیارت غدیریه» مشهور شد.

حضرت امام هادی (علیه السلام) در این زیارت، به‎معرفی کامل، جامع و زیبای امیرالمؤمنین (علیه السلام) پرداخته‎اند؛ همان‎گونه که در «زیارت جامعه کبیره» به‎معرفی امامان معصوم (صلوات الله علیهم اجمعین) پرداخته‎اند. زیارت غدیریه یکی از مهم‌ترین منابعی است که در جهت شناخت شخصیت امیرالمؤمنین (علیه السلام) به‎دست ما رسیده است. در این زیارت برجسته و ممتاز، مختصری از تاریخ زندگانی با برکت تا شهادت با سعادت امیرالمومنین (علیه السلام) در قالب ۲۰۰ فضیلت از فضائل آن‎حضرت بیان شده است.

برخی از معارف مطرح شده در این زیارت عبارت است از:

۱. فضیلت‌های قرآنی: امام هادی (علیه السلام) در این زیارت شریفه به ۶۰ آیه قرآن با محوریت فضائل قرآنِ ناطق، استناد نموده‎اند که در نوع خود بی‎نظیر است. برخی از این آیات عبارت است از: آیۀ لیلة المبیت، آیه صادقین، آیه تبلیغ، آیه ولایت، آیه تطهیر، آیه اکمال، آیه اطعام و … .

۲. فضیلت‌های روایی: این زیارت به‎بیان فضایلی از امیرالمؤمنین (علیه السلام) که پشتوانه روایی در منابع خاصه و عامه دارد، پرداخته است. فضائلی؛ مانند: امیرالمؤمنین، سید الوصیین، وارث علم النّبیین، ولی ربّ العالمین، امین‌الله فی ارضه، سفیرالله فی خلقه، الحجّه البالغه علی عباده، دین‌الله القویم، صراط مستقیم، نبأ عظیم، اوّل من آمن باللّه، سید المسلمین، یعسوب المؤمنین، امام المتقین، قائد الغرّ المحجّلین، امام المّتقین، اوّل من صدّق بما انزل الله علی نبیه و … .

۳. فضیلت‌های تاریخی: در این زیارت با عظمت، مطالبی از رشادت‌های تاریخی امیر المؤمنین (علیه السلام) و فداکاری‌های آن‎حضرت در راه دین اسلام، بیان شده است. از جمله: جنگ بدر، احزاب، اُحد، حُنین، صفّین، جمل، نهروان و … .

¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥

  1. شریف الرضى، محمد بن حسین‏، نهج البلاغه، محقق / مصحح: فیض الإسلام‏، سید علی نقی، ص 212، ناشر: هجرت‏، چاپ اول، قم‏، 1414 ق.
  2. شهيد اول، محمد بن مكى،‏ المزار، محقق / مصحح: مدرسه امام مهدى (عليه السلام) / موحد ابطحى اصفهانى، محمد باقر، ص 67، اشر: مدرسه امام مهدى (عليه السلام)، چاپ اول، قم، 1410 ق.‏