ما به شخصی زرنگ میگوییم که بیشتر حیلهگر است، مسؤولیت اجتماعی برایش مفهومی ندارد و به زیرپاگذاشتن حقوق دیگران افتخار میکند؛ نوعی تفاخر به بیشعوری. مصداقهای این نوع رفتار آنقدر هست که نیازی به مثالزدن نباشد. نوع رانندگی و مخدوشکردن پلاک برای ورود رایگان به طرحترافیک، استفاده غیرمجاز از خدمات بیمهای دیگران، تقلب در مدرسه و دانشگاه و کمکاری در محیطهای اداری از نمونههای متداول تحول معنایی زرنگی در جامعه ایرانی است.