(نقل شده که) ... حضرت ابی جعفر امام محمد تقی (علیه السلام) بعد از شهادت پدر بزرگوارشان امام رضا (علیه السلام)، به مسجد رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آورده شدند و این در حالی بود که ایشان کودک کم سن و سالی بودند.
از حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) نقل شده که فرمودند: «... دوستی و محبت (با مردم) خود نوعى خویشاوندى (اکتسابى) است و از جانب انسان ملول و رنجیده خاطر، احساس ایمنی و اعتماد مکن».
عَن أَمِیرِ الْمُؤمِنِینَ عَلِیٍّ (علیه السلام) قَالَ: «... مِنَ التَّوْفِیقِ حِفْظُ التَّجْرِبَةِ ...».1 از حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) نقل شده که فرمودند: «... حفظ تجربه‌ها بخشى از موفقیت است ...».
از حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) نقل شده که فرمودند: «... برترین بى‌نیازى ترک آرزوها است ...» .
از حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) نقل شده که فرمودند: «داورى در حق افراد (و دوستان) مورد اطمینان، با تکیه بر گمان، رسم عدالت نیست).
عَن أَمِیرِ الْمُؤمِنِینَ عَلِیٍّ (علیه السلام) قَالَ: «... مَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ فَمَاتَ فَدَخَلَ النَّارَ فَهُوَ مِمَّنْ کَانَ یَتَّخِذُ آیَاتِ اللَّهِ هُزُواً ...».1 از حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) نقل شده که فرمودند: «... کسى که قرآن بخواند و پس از مرگ (با وجود قاری قرآن بودن)، وارد آتش دوزخ گردد، از کسانى بوده که آیات خدا را استهزا مى‌کرده است ...».
عَن أَمِیرِ الْمُؤمِنِینَ عَلِیٍّ (علیه السلام) قَالَ: «... مَنْ أَتَى غَنِیّاً فَتَوَاضَعَ لَهُ لِغِنَاهُ ذَهَبَ ثُلُثَا دِینِهِ ...».1
از حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) نقل شده که فرمودند: «کسى که براى دنیا غمگین باشد (در واقع) از قضاى الهى ناخشنود است ...».1
عَن أَمِیرِ الْمُؤمِنِینَ عَلِیٍّ (علیه السلام) قَالَ: «أَفْضَلُ ألْاَعْمَالِ مَا أَکْرَهْتَ نَفْسَکَ عَلَیْهِ».1
عَن أَمِیرِ الْمُؤمِنِینَ عَلِیٍّ (علیه السلام) قَالَ: «یَابْنَ آدَمَ، لاَ تَحْمِلْ هَمَّ یَوْمِکَ الَّذِی لَمْ یَأْتِکَ عَلَى یَوْمِکَ الَّذِی قَدْ أَتَاکَ، فَإِنَّهُ إِنْ یَکُ مِنْ عُمُرِک یَأْتِ اللّهُ فِیهِ بِرِزْقِکَ».1