رئیس مرکز تحقیقات آلاینده‌های محیطی دانشگاه علوم پزشکی قم به رخداد مسمومیت در مدارس استان اشاره کرد و گفت: در زمان وقوع حوادث ناشناخته باید بلافاصله و با حداقل امکانات از محیط نمونه برداری کرد.
احمدرضا یاری در گفتگو با فارس، به رخداد مسمومیت در مدارس استان اشاره و اظهار کرد: دانشگاه علوم پزشکی با توجه به تخصصی بودن موضوع، با هدف انجام کار کارشناسی نمونه‌برداری و انجام آنالیز هوای محیطی در محل را در دستور کار خود قرار داد.
رئیس مرکز تحقیقات آلاینده‌های محیطی دانشگاه علوم پزشکی قم تخصصی بودن نمونه‌برداری و انجام آزمایشات آلاینده‌ها از محیط را مورد تأکید قرار داد و گفت: زمانی که هویت و کیفیت گاز منتشرشده در هوا را بدانیم، مطابق استانداردها و دستورالعمل‌ها با آن برخورد می‌کنیم و گاز منتشر شده و نمونه‌های محیطی را جمع‌آوری کرده و در محیط آزمایشگاهی آنالیز می‌کنیم و با استانداردها مقایسه و برای کاهش اثرات تخریبی و یا حذف و پالایش آن، اقدام می‌کنیم.
وی ادامه داد: اما زمانی که از هویت و کیفیت آلاینده هوا اطلاعی نداریم و نمی‌دانیم با چه نوع گاز یا آلاینده گازی مواجه هستیم، در ابتدا بایستی به هر روش ممکن و در سریع‌ترین زمان ممکن بعد از انتشار آن در محیط، نمونه‌برداری و سپس آنالیز را انجام دهیم. اگر از قبل، از مکان و زمان انتشار آلاینده اطلاع داشته باشیم، می‌توانیم از وسایل و تجهیزات استاندارد برای نمونه‌برداری استفاده کنیم؛ اما در شرایط حادث‌شده که هیچ اطلاعی از زمان و مکان رخداد مطلع نیستیم و نیز امکان تجهیز کوتاه‌مدت همه مدارس و یا مکان‌ها با امکانات نمونه‌برداری غیرممکن و هزینه‌بر می‌باشد، لذا بایستی با حداقل امکانات در دسترس به سرعت وارد عمل شد و حداقل نمونه را از هوای محیط جمع‌آوری کرد.
یاری ابراز کرد: در زمان حادث شدن مسمومیت دانش آموزان در مدارس، به جهت اینکه نمی‌دانیم پایداری گازدر محیط کلاس و فضای مدرسه، به چه صورتی هست؛ همچنین نمی‌دانیم آیا به علت رقیق شدن گاز منتشرشده در فضا و جو اثر مخرب خود را از دست می‌دهد یا در اثر واکنش با ترکیب طبیعی هوا، در ابتدا نمونه‌ای از هوا باید داشته باشیم تا بتوانیم آنالیز کیفی در جهت شناسایی و تشخیص نوع آلاینده داشته باشیم و سپس روش‌های درمانی و پیشگیری را انجام دهیم.
رئیس مرکز تحقیقات آلاینده‌های محیطی دانشگاه علوم پزشکی قم با بیان انواع مختلف روش‌های نمونه‌برداری گفت: نمونه‌برداری‌های محیطی در جاهای محصور با روش‌های فعال و غیرفعال انجام می‌شود؛ در روش غیر فعال با استفاده از کیسه‌های مخصوص حجم مشخصی از هوا را جمع‌آوری و آزمایش می‌کنند. حجم هوای مورد نیاز بستگی به حساسیت روش تجزیه، حد آستانه مجاز آلاینده و همچنین تراکم پیش‌بینی‌شده برای آن آلاینده دارد و از یک لیتر تا چندین مترمکعب بسته به غلظت آلاینده در هوا متغیر است. به هر حال چون غلظت و کیفیت آلاینده در اینجا برای ما مشخص نیست، حداقل کار اقدام به جمع‌آوری حداقل هوای آلوده‌شده در لحظه رخداد انتشار با هر وسیله ممکن می‌باشد. هرچند ممکن است تلاش ما بی‌ثمر باشد و آنالیز نمونه جمع‌آوری‌شده، پاسخی به ما ندهد.
یاری تأکید کرد: در شرایط رخداد ضمن رعایت مسائل ایمنی و بهداشتی و حفظ خونسردی، مراتب را سریع با تیم‌های مسئول گزارش و اقدام به نمونه‌برداری و جمع‌آوری هوای محیط کنیم و در این خصوص از اظهار نظر غیر کارشناسانه و غیرمسئولانه بپرهیزیم و به شایعات نیز دامن نزنیم و هرگونه خبر در این خصوص را از مراجع علمی ذی‌صلاح پیگیری نماییم.
رئیس مرکز تحقیقات آلاینده‌های محیطی دانشگاه علوم پزشکی قم در پایان با تأکید بر اینکه در این شرایط این روش در دسترس ترین و ارزان‌ترین است و در تحقیقات از پیش تعیین نشده کاملاً پذیرفته‌شده است، اظهار امیدواری کرد که با همکاری تیم‌های مسئول استانی و متخصصان امر، مشکل شناسایی برطرف شود.