فِي حَدِيثِ مُنَاجَاةِ مُوسَى (علیه السلام) وَ قَدْ قَالَ: «يَا رَبِّ لِمَ فَضَّلْتَ أُمَّةَ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) عَلَى سَائِرِ الْأُمَمِ؟ فَقَالَ اللَّهُ تَعَالَى: فَضَّلْتُهُمْ لِعَشْرِ خِصَالٍ. قَالَ مُوسَى: وَ مَا تِلْكَ الْخِصَالُ الَّتِي يَعْمَلُونَهَا حَتَّى آمُرَ بَنِي إِسْرَائِيلَ يَعْمَلُونَهَا؟ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى: الصَّلَاةُ وَ الزَّكَاةُ وَ الصَّوْمُ وَ الْحَجُّ وَ الْجِهَادُ وَ […]
فِي حَدِيثِ مُنَاجَاةِ مُوسَى (علیه السلام) وَ قَدْ قَالَ: «يَا رَبِّ لِمَ فَضَّلْتَ أُمَّةَ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) عَلَى سَائِرِ الْأُمَمِ؟ فَقَالَ اللَّهُ تَعَالَى: فَضَّلْتُهُمْ لِعَشْرِ خِصَالٍ. قَالَ مُوسَى: وَ مَا تِلْكَ الْخِصَالُ الَّتِي يَعْمَلُونَهَا حَتَّى آمُرَ بَنِي إِسْرَائِيلَ يَعْمَلُونَهَا؟ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى: الصَّلَاةُ وَ الزَّكَاةُ وَ الصَّوْمُ وَ الْحَجُّ وَ الْجِهَادُ وَ الْجُمُعَةُ وَ الْجَمَاعَةُ وَ الْقُرْآنُ وَ الْعِلْمُ وَ الْعَاشُورَاءُ. قَالَ مُوسَى (علیه السلام): يَا رَبِّ وَ مَا الْعَاشُورَاءُ؟ قَالَ: الْبُكَاءُ وَ التَّبَاكِي عَلَى سِبْطِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ الْمَرْثِيَةُ وَ الْعَزَاءُ عَلَى مُصِيبَةِ وُلْدِ الْمُصْطَفَى، يَا مُوسَى مَا مِنْ عَبْدٍ مِنْ عَبِيدِي فِي ذَلِكَ الزَّمَانِ بَكَى أَوْ تَبَاكَى وَ تَعَزَّى عَلَى وُلْدِ الْمُصْطَفَى (صلی الله علیه و آله) إِلَّا وَ كَانَتْ لَهُ الْجَنَّةُ ثَابِتاً فِيهَا وَ مَا مِنْ عَبْدٍ أَنْفَقَ مِنْ مَالِهِ فِي مَحَبَّةِ ابْنِ بِنْتِ نَبِيِّهِ طَعَاماً وَ غَيْرَ ذَلِكَ دِرْهَماً إِلَّا وَ بَارَكْتُ لَهُ فِي الدَّارِ الدُّنْيَا الدِّرْهَمَ بِسَبْعِينَ دِرْهَماً وَ كَانَ مُعَافاً فِي الْجَنَّةِ وَ غَفَرْتُ لَهُ ذُنُوبَهُ وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي مَا مِنْ رَجُلٍ أَوِ امْرَأَةٍ سَالَ دَمْعُ عَيْنَيْهِ فِي يَوْمِ عَاشُورَاءَ وَ غَيْرِهِ قَطْرَةً وَاحِدَةً إِلَّا وَ كُتِبَ لَهُ أَجْرُ مِائَةِ شَهِيد».1
در حدیث مناجات حضرت موسی (علیه السلام) با خداوند آمده است که حضرت موسی (علیه السلام) به درگاه خداوند متعال عرضه داشت: پروردگارا چرا امّت محمّد (صلی الله علیه و آله) را بر سایر امتها برتری دادی؟! خداوند فرمود: بهخاطر ده خصلت آنها را برتری دادم. موسی (علیه السلام) عرض کرد: آن ده خصلت چیست تا به بنی اسرائیل دستور دهم انجام دهند؟
خطاب رسید آن ده خصلت عبارتند از: نماز، زکات، روزه، حج، جهاد، جمعه، جماعت، قرآن، علم و عاشورا. موسی (علیه السلام) عرض کرد: پروردگارا عاشورا چیست؟ فرمود: گریه کردن یا تباکی کردن (خود را به گریه زدن) و عزاداری بر مصیبت فرزند مصطفی (صلی الله علیه و آله) است. (سپس فرمود:) ای موسی! در آن زمان هیچ بندهای نیست که گریه یا تباکی کند در عزای فرزند پیامبر (یعنی حسین بن علی (علیهما السلام)) گریه یا تباکی کند، مگر اینکه بهشت برای او حتمی و ثابت است و هیچ بندهای نیست که مقداری از مالش را در راه محبّت فرزند پیامبر (صلی الله علیه و آله) از طریق طعام دادن یا غیر آن انفاق کند، مگر اینکه خداوند متعال در دنیا بههر درهمی هفتاد درهم به او برکت عنایت میفرماید و سرانجام بهفضل خدا صحیح و سالم وارد بهشت میشود و گناهانش آمرزیده میگردد.
(بعد از این خداوند تعالی فرمود:) بهعزت و جلالم قسم، هیچ مرد و زنی نیست که در روز عاشورا و غیر عاشورا برای امام حسین (علیه السلام) قطره اشکی بریزد، مگر اینکه برای او ثواب صد شهید نوشته می شود».
در پایان این گفتار، اشاره‌ای به نظر «ناپلئون بناپارت امپراطور فرانسه» در مورد عاشورا میشود. او می‌گوید: «هنگامیکه ما کاری اجتماعی یا سیاسی داشته باشیم، باید دهها هزار کارت آماده کرده و با چه زحماتی توسط نفراتی آن کارتها را به اشخاص داده تا در برنامه مورد نظرمان شرکت کنند، تازه از ده هزار نفر، هزار نفر حاضر میشوند و کار هم ناتمام میماند. ولی این مسلمانان و شیعیان با نصب یک پرچم سیاه بر درب یک خانه که میگویند، میخواهیم برای امام حسین (علیه السلام) مجلس عزا برپا کنیم، دهها هزار نفر در ظرف دو ساعت در مجلس عزای امام حسین (علیه السلام) بدون هیچ کارت حاضر شده و تمام مسائل اجتماعی، سیاسی و مذهبی خود را در آن مجلس، حلّ و فصل مینمایند.2
*******************