بیش از ۴ ماه است که جنگ در خاورمیانه با شدت و حدت فراوان ادامه دارد. نزدیک به ۳۰ هزار زن و کودک و خرد و کلان درغزه ی فلسطین شهید شده اند و قریب به ۶۰ هزار نفر نیز مجروح شده‌اند و بیش از ۲ میلیون نفر هم آواره گشته اند. این جنایات ونسل کشی به دست آمریکا ،اروپا ورژیم صهیونیستی انجام شده است. برای اولین باراست که پای رژیم صهیونیستی در دادگاه‌های بین‌المللی کشیده شده محکوم و جنایتکار جنگی شناخته شده است . رویگردانی بسیاری از مردم و مقامات سیاسی از این رژیم هم به وقوع پیوسته است.همه و همه از آثار عملیات طوفان الاقصی است.
وجدان‌های بیدار انسان‌های آگاه در سراسر دنیا می پرسند که این همه تسلیحات که از سوی مقامات جهان عرب خریداری می‌شود و در روی زمین و زیر زمین پنهان می‌شود به چه کار می‌آید؟ و اصولاً تسلیحات که برای دفاع موثر نیست گردآوری آن برای چیست؟ شاید ده ها پرسش وجود داشته باشد که پاسخ آن ها به راحتی بازگو نمی‌شود. چند گروه میا رز در فلسطین ، لبنان ، عراق و کشوری که به لحاظ امکانات برخوردار نیست مانند یمن ، ارتش تا بن دندان مسلح اسرائیل را به چالش کشیدند. اما حکام بی همیت وبی غیرت جهان عرب از جای خود تکان نخورده وهیچ اقدامی نکرد. ولی بر عکس پول ، نفت ، آذوقه و انرژی‌های گوناگون را در اختیار دشمنی گذاشت که پیش چشمانشان فرزندان معصوم و بی‌گناه فلسطین را قتل عام می‌کند. آیا ارتش‌های کشورهای عربی تعصب ،غیرت و عرق عربی ندارند؟ اما درباره حکومت و حاکمان آن ها باید سکوت کرد. زیرا منتخب مردم نیستند بلکه دست نشانده قدرت‌های استعماری غرب محسوب می‌شوند. همه این‌ها به جای خود .این ارتش‌ها و حاکمان حتی قدرت آن را هم ندارند که به قدرت‌های بزرگ بگویند که ا ز پایگاه‌هایی که در کشورمان ایجاد کردید اجازه ارسال اسلحه و مهمات به دشمن صهیونیستی را ندارید. اکنون بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که ممکن است توافقی حاصل شود و جنگ فروکش کند. پرسش اساسی این است که اگر به این راحتی توافقی حاصل شود و مقاومت به اهداف خویش نرسد و اسرائیل خود را پیروز میدان بخواند آیا تضمینی وجود دارد که اسرائیل جنگ دیگری را آغاز نکند؟ مثلاً حمله به لبنان و یا سوریه و عراق در دستور کارش نباشد؟ آیا یمن پس از جنگ و توافق مورد هجوم این اهریمنان قرار نخواهند گرفت؟ تازه باید پا را فراتر گذاشت و این پرسش‌ها را مطرح کرد. آیا خشم فوران زده جهان عرب و آزاد اندیشان جهان در برابر این همه نسل کشی به خاموشی می‌گراید؟ آیا کشورهای غربی بار دیگر می‌توانند موضوع عادی‌سازی و روابط جهان عرب با اسرائیل را در دستور کار خویش قرار دهند ؟آیا نوار غزه و کرانه باختری با سبک موجود اداره می‌شود یا سیاست دیگری برای اداره آن تدارک دیده می‌شود؟
پرسش مهم دیگر این است که اگر توافقی حاصل شود که گروه‌های فلسطینی اسرای خودرا که اکنون مهم‌ترین برگ برنده آنها است آزاد شوند و اسرائیل این توافق را نقض کند همان گونه که تاکنون همه ی قطعنامه‌ها و توافق‌های بین المللی دیگررا نقض کرده چاره کار چه خواهد بود؟ ابزار فشار نیروهای مقاومت چه خواهد بود؟
الان یک واقعیت برای فلسطینیان در غزه و کرانه باختری به وضوح روشن شده است و آن این که حکام عرب نه شجاعت لازم برای دفاع از آنها را دارند و در صورتی که شجاعت داشته باشند اقدام به چنین کاری نخواهند کرد. زیرا آن ها سرسپرده غرب محسوب می‌شوند نه نمایندگان مردم کشور خویش. بنابراین توقع از آنها شاید شایسته نباشد .اگر حاکمان عرب با ارتش‌های مسلح تصمیمی چون یمن می‌گرفتند اکنون دیگر چیزی به نام اسرائیل در خاورمیانه نبود غربی‌ها هم ترجیح می‌دادند یا کوتاه بیایند یا منطقه‌ای بدون اسرائیل را تحمل کنند. اما این حاکمان عرب نه ذره ای غیرت در وجود آن ها یافت می شود و نه به اندازه جو شجاعت دارند . کشورهای مختلف با صدور قطعنامه‌های گوناگون خواستار توقف جنگ و عملیات انسان دوستانه می‌شوند اما به راحتی و بدون دردسر وتو می‌شود و صدای احدی هم در نمی‌آید و هیچ کشورعربی هم پیشنهاد اقدام نظامی نمی دهد. برای این که این شاکله برای دنیا ساخته شده و چنان بر قدرت چمبره انداخته‌اند که حاضر نیستند ذره‌ای از مشکلات دیگران را در وجود خود راه داده و درک کنند. در منطق این متجاوزان کسی که از هویت ، آب ، خاک وخانه اش دفاع می‌کند تروریست می‌شود و کسی که برای سرزمینی را غصبی کرده وبرای تداوم اشغال می جنگد دفاع مشروع نامیده می‌شود. عملیات طوفان الاقصی منافع بسیاری برای فلسطینیان و جهان عرب داشته است. یکی از آن ها این است که نشان داد طبلی پر سر صدا در منطقه وجود دارد که صدایش آن را شکست ناپذیر کرده بود اما طوفان الاقصی این هیولای پر سر صدا و وحشتناک را بی صدا کرده و از خاصیت انداخته است. دوم این که نشان داد ارده می‌تواند بر هر چیزی تعلق بگیرد آن را به پایان برساند و هر چیز ناشدنی را شدنی سازد و بالاخره این که مقاومت از چند جهت نشان داد که این منطقه نمی‌تواند استکبار پر و بال شکسته را دیگر تحمل کند و اینان باید برای همیشه منطقه را ترک کنند و حاکمیت آن را به مردم بسپارند. اگر سال‌ها در اسرائیل به عنوان یک کشور جعلی و خود ساخته قدرتی برای خود دست و پا کرده بودند حال باید آن را ترک کرده و سراغ جای دیگری را بگیرند. آیا این اتفاق که با طوفان الاقصی افتاده چیزی کمی است؟